De bouwheren bezochten de architect met de vraag of hun vrijstaande ouderlijke woning kon verbouwd worden tot een hedendaagse tweewoonst voor de 2 broers.  De bestaande woning werd structureel en bouwfysisch onderzocht en hierbij werd vastgesteld dat een zéér ingrijpende renovatie nodig zou zijn.  Een renovatie zou bovendien géén risicoloze oplossing kunnen bieden voor de stabiliteitsproblemen ten gevolge van de ondergrond en zou vooral géén evenwaardig ruimtelijk en energetisch comfort kunnen bieden zoals een nieuwbouw.  Na afweging van alle voor- en nadelen werd gekozen voor “sloop en herbouw” mede wegens het financiële voordeel van BTW-tarief 6% in centrumsteden.

Het realiseren van 2 halfopen bebouwingen op een perceel dat oorspronkelijk bestemd was voor een open bebouwing is ook een stedenbouwkundig en ruimtelijk duurzaam principe.  Dit past binnen de doelstellingen van het Ruimtelijk Structuurplan Vlaanderen zoals stedelijk verdichten en compact bouwen.  Om het project stedenbouwkundig vergunbaar te maken werd het perceel opgesplitst in 2 kavels voor halfopen bebouwing dmv een verkavelingswijziging met de nodige notariële formaliteiten.  

Na het verlenen van de verkavelingswijziging werden tijdens de ontwerpgesprekken in open dialoog een “programma van eisen” opgesteld en de krijtlijnen uitgezet voor het duurzaamheidsconcept.  De bouwheren kozen in volle overtuiging voor het BEN-concept (Bijna Energie Neutraal) en bouwen volgens de passiefhuisprincipes om toekomstgericht te bouwen en om de kosten voor energieverbruik te beperken, gezien de steeds stijgende energieprijzen.   

De draagkracht van de bodem werd in vroeg stadium onderzocht om de oorzaak van bestaande stabiliteitsproblemen te achterhalen.  Na uitvoering van de grondsonderingen bleken paalfunderingen of onderkeldering noodzakelijk.  Er werd gekozen voor een economische oplossing met de grootste “return on investment”: een combinatie van valse putten voor de aanbouw en onderkeldering van het hoofdvolume, waardoor de kelder als koele berging, wasberging en tuinberging kan gebruikt worden.  Deze ingreep biedt het ruimtelijk voordeel dat de tuin en groenzones vrij kunnen blijven van tuinconstructies.

Bij de realisatie van het architecturaal concept werd gestreefd naar een minimalistische architectuur met natuurlijke materialen waarbij de horizontaliteit van de gevels werd geaccentueerd.  De 2 ééngezinswoningen vormen 1 architecturaal geheel door een uniform kleur- en materiaalgebruik.  De gevels krijgen een levendig en genuanceerd uitzicht door de afwerking met een lichtgrijze 60cm-lange betonsteen in wild verband.  Het buitenschrijnwerk en de dakrandprofielen in zwart gemoffeld aluminium zorgen voor een strakke aflijning van de gevels.  De gevelbekleding in aluminium met een horizontale lineaire structuur verbergt de garagepoorten en ventilatieroosters (systeem D).  De zwarte gevelbekleding geleid de bezoeker via een voetpad naar de minimalistische stalen luifel welke de overdekte ingang tot de woning markeert. 

In de voortuin zijn beide opritten aangelegd in een waterdoorlatende verharding.  Om een harmonisch geheel te vormen met de lange gevelsteen is gekozen voor een lijnvormige verharding in lichtgrijs beton in combinatie met basaltgrind.  In het verlengde van de leefruimtes kunnen de bewoners genieten van de tuin op hun terras.  De volgroeide notelaar en linde in de achtertuin blijven bewaard en vormen een natuurlijke zonnewering.